Communicatie als ‘self fulfilling prophecy’…
De vakantie ligt alweer ruim een maand of enkele weken achter ons, nu ik me ineens weer een communicatief staaltje ‘dat roep je dan toch over je af’ herinner dat ik zag op de beruchte ‘peripherique’ rond Parijs.
Die rondweg is bekend om de vele ongevallen en vertraging op de weg naar het zuiden. Als je het goed beschouwt is het ook verkeerstechnisch een beetje gekkenwerk om zoveel mensen zo dicht langs Parijs te loodsen elk jaar, maar goed dat is een vraagstuk waar ik niet over ga…Ik verwonderde me deze zomer vooral over de communicatie die je als autorijder te beurt valt: grote verkeersborden die schreeuwen ‘opletten voor botsingen’. Nogal aanwezig dus. (Helaas kan ik een foto van een dergelijk bord niet vinden en had ik het reactievermogen niet er snel eentje te maken onderweg.) Bij mij riep het de reactie op dat als je zo’n bord ziet je aan niets anders meer dan aan botsen kan denken. En eigenlijk ben ik ervan overtuigd dat het het aantal botsingen niet vermindert, sterker alleen maar vermeerdert. Ik zie de vergaderingen al voor me waarin besloten wordt voor dergelijke borden langs de weg. ‘Hier botsen mensen veelvuldig op elkaar, dus laten we ze dan maar waarschuwen dat er veel gebotst wordt zodat ze daar rekening mee kunnen houden’. Zou je mensen daarmee juist niet veel banger maken en maken dat ze alsmaar op zich heen kijken of er auto’s verkeerd aan het invoegen zijn en ze misschien wel moeten remmen of juist gas geven. Ik denk dat je daardoor, onbewust, minder bezig bent om gewoon kalm de situatie te overzien.
Kortom, het riep bij mij een van de oudste principes op die ik altijd al fascinerend vond: het self fulfilling prophecy. Als je maar vak genoeg herinnert wordt aan iets dan gebeurt het vanzelf ook vaker. Het is letterlijk vertaald een zichzelf vervullende voorspelling: doordat je een bepaalde verwachting hebt, zal deze ook uitkomen. De vraag dient zich aan wat er dan boven de weg zou moeten hangen…? Iets positiefs of juist helemaal geen afwijkende boodschappen die je op scherp zetten. Daar denk ik nog even over na…als iemand suggesties heeft hoor ik ze graag.
Ondertussen leert me dit wel een belangrijke les waar je vandaag nog iets mee kunt doen: welke gedachte wil je als merk, als organisatie, in het hoofd van je publiek achterlaten? Wil je met een negatieve vergelijking de aandacht trekken of wil je het positief houden? Ik geloof erin dat je altijd positief moet zijn. Een negatieve keuze is niet iets dat mensen graag onthouden, zoals de shampoo, ‘tegen dun en futloos haar’, nee liever kies je ‘voor vol en stralend haar’. Kijk vandaag nog eens naar je uitingen of de teksten op je website en kijk of er ongemerkt toch negatieve motivaties instaan…niets menselijks is ons immers vreemd.
